Loudon Classic و Laconia Motorcycle Week صدمین سالگرد خود را جشن می گیرند | کلاه کاسکت موتورمن

برگزارکنندگان اطمینان حاصل کرده اند که “صدمین مسابقه سالانه لودون کلاسیک” در 17 ژوئن در نیوهمپشایر موتوری اسپیدوی بزرگترین مسابقه در تاریخ مسابقه خواهد بود. Loudon Classic امسال دارای یک کیف 250,000 دلاری با جایزه 55,000 دلاری برای مقام اول است که آن را به ثروتمندترین مسابقه جاده ای موتورسواری در تاریخ ایالات متحده تبدیل می کند. در حالی که این کیف دیگر بخشی از مسابقات قهرمانی سوپربایک MotoAmerica/AMA نیست، اما بسیاری از ستارگان برتر MotoAmerica مانند جاش هیز، جاش هرین، ریچی اسکالانته، تیگ هابز، جیک لوئیس، براندون پاش، تایلر اسکات و کودی وایمن را به خود جذب می کند. چند نام ببرید بدون شک از زمانی که این مسابقه آخرین قسمت از مسابقات قهرمانی سوپربایک AMA در سال 2001 بود، این عمیق ترین میدان برای سوارکاران برای شرکت در Loudon Classic خواهد بود.

در حالی که مسابقه برای چندین دهه نقطه کانونی هفته دوچرخه لاکونیا بود، اما اینطور شروع نشد. اولین گردهمایی موتورسواران به این منطقه به اواخر دهه 1910 برمی گردد و در ابتدا به سادگی مقصدی برای موتورسواران منطقه بوستون بود تا برای یک آخر هفته سه روزه فرار کنند. مسافت تقریباً 100 مایلی یک چالش بود، اما با موتورسیکلت‌های اواخر دهه 1910 و اوایل دهه 20 که همیشه قابل اعتمادتر و قدرتمندتر می‌شدند، هر چه بیشتر قابل انجام بود.

تاریخچه رالی لاکونیا

قدمت رالی لاکونیا به عنوان تورهای کولی که توسط فدراسیون موتورسواران آمریکایی (FAM) در سال 1917 افتتاح شد، برمی‌گردد. این رالی در طول سال‌ها محبوبیت خود را افزایش داد و در اوج خود سواران را از همه گوشه‌های کشور به خود جلب کرد و توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. .

Gypsy Tours که توسط FAM سازماندهی شد، مجموعه ای از موتورسواری بود که موتورسواران مناطق مختلف را گرد هم می آورد تا مناطق جدید را کشف کنند و از همراهی همسفران لذت ببرند. انجمن موتور سیکلت ماساچوست (MMA) نقش مهمی در توسعه آنچه در ابتدا تور کولی نیوانگلند نامیده می شد، ایفا کرد. گردهمایی غیررسمی سوارکاران در سواحل غربی دریاچه وینیپساکی در ساحل ویرز در سال 1916 به قدری محبوب بود که منجر به یک سواری سازماندهی شده MMA شد، بخشی از تور FAM Gypsy در سال 1917.

شرح مسیر در سال 1918 در Motorcycle and Bicycle Illustrated منتشر شد. وی خاطرنشان کرد: “مسیر (منشأ آن از میدان پارک در بوستون) از طریق Lowell، در امتداد دره معروف Merrimac، از طریق Nashua، منچستر، Concord، Franklin، Tilton به سمت Weirs خواهد بود. در Concord یک توقف برای ناهار ایجاد خواهد شد. و یک بیشه زیبا در این مکان انتخاب شده است که در آن یک پیک نیک برگزار می شود. در Weirs، مهمانی دفتر مرکزی خود را در هتل Weirs خواهد ساخت و یکشنبه عصر بعد از شام، یک بادبان مهتابی در دریاچه Winnipesaukee خواهد بود.

بیش از 200 سوار در نسخه 1918 سواری شرکت کردند و 50 سوار اضافی به گروه در نشوا، NH ملحق شدند.

مسابقه از راه می رسد

این رالی عمدتاً به عنوان یک گردهمایی سواری و اردو در سراسر دهه 1920 و بیشتر دهه 1930 ادامه یافت. همانطور که مسابقه مبتنی بر تولید کلاس C AMA در دهه 1930 محبوبیت پیدا کرد، فریتزی بائر فروشنده موتور سیکلت هندی اسپرینگفیلد (ماده) در آوردن رویداد TT ملی نیوانگلند به منطقه تفریحی بلکنپ در نزدیکی لاکونیا نقش اساسی داشت. جالب اینجاست که بائر بعداً هند را ترک کرد و مدیر عامل پارک بلکناپ شد. در این مقام، او مسابقات جاده ای لاکونیا را تا سال 1963 تبلیغ کرد.

پس از دویدن در مکان‌های مختلف مانند کین، نیوهمپشایر و ساحل اولد اورچارد، مین (در یک مسیر ساحلی)، نیوانگلند ملی TT خانه دائمی خود را در بلکنپ پیدا کرد. حرکت به سمت لاکونیا نقطه عطفی برای رالی نیز بود، زیرا بلکنپ پس‌زمینه‌ای خوش منظره و مکان استقبال را برای سوارکاران فراهم کرد. این مسابقه به طور پیوسته رشد کرد، اما پس از از سرگیری پس از جنگ جهانی دوم، کاملاً در محبوبیت منفجر شد. تصاویر مسابقه در دهه‌های 1940 و 50، انبوهی از هواداران را نشان می‌دهد که در طول مسیر جنگلی ازدحام کرده‌اند. خبر مسابقه پخش شد و شبکه تلویزیونی CBS Laconia را به یکی از اولین رویدادهای ورزشی سالانه خود تبدیل کرد که پوشش آن را پوشش می داد.

موفقیت روزافزون رالی موتور سیکلت لاکونیا توجه رسانه ملی را به خود جلب کرد و شهرت آن را به عنوان یک رویداد برتر موتورسیکلت بیشتر تقویت کرد. خبرگزاری ها شروع به پوشش خبری این تجمع کردند و رفاقت منحصر به فرد، مسابقات هیجان انگیز و فضای پر جنب و جوشی را که این رویداد را احاطه کرده بود، برجسته کردند. این پوشش به انتشار اخبار در مورد تجمع کمک کرد و حتی شرکت کنندگان بیشتری را به خود جلب کرد.

علاوه بر مسابقات، رالی رویدادهای مرتبط مختلفی از جمله تپه‌نوردی هیجان‌انگیز در منطقه تفریحی بلکنپ را به نمایش گذاشت. تپه‌نوردی مورد علاقه سوارکاران شد و مهارت‌های آن‌ها را به چالش می‌کشید و لحظات شگفت‌انگیزی را برای تماشاگران فراهم می‌کرد که موتورسیکلت‌ها از شیب تند بالا می‌رفتند.

با این حال، رالی در سال 1965 با شورش های بدنام ساحل Weirs با شکست مواجه شد. دوچرخه‌سواری‌های شلوغ خودروها را واژگون کرده و آتش‌سوزی کردند، با پلیس محلی درگیر شدند و پلیس ایالتی و نیروهای گارد ملی خواستار کمک شدند. شورش ها شهرت این مراسم را خدشه دار کرد و باعث شد تا ساکنان برای مدتی در این تجمع عصبانی شوند. با این وجود، این تجمع پایدار بود و به تدریج اعتماد و حمایت جامعه را دوباره به دست آورد.

یک مکان مسابقه جدید در لودون

شورش های سال 1965 حرکت از بلکنپ به پارک موتوراسپرت جدید برایار در لودون را تحت الشعاع قرار داد. پیست مسابقه جاده ای 1.6 مایلی باعث شد تا هوادارانی که به پیست قدیمی بلکنپ علاقه مند شده بودند کمی به آن عادت کنند، اما امکانات جدید یک پیست مسابقه جاده ای اختصاصی برای این رویداد فراهم کرد که به سوارکاران این امکان را می داد تا مهارت های خود را در شرایط ایمن تر و کنترل شده تر به نمایش بگذارند. محیط. مسابقاتی که در پارک موتوراسپرت برایار برگزار می‌شد، با بیش از 30000 جمعیت در چند سال، به نقطه کانونی و نقطه کمپینگ برتر رالی تبدیل شد.

مسابقات موتورسواری کلاسیک Loudon همیشه ویترینی برای استعداد و مهارت سواران با پیشینه های مختلف بوده است. یکی از جنبه های قابل توجه Loudon Classic عملکرد قابل توجه سواران محلی است که اغلب در طول سال ها از سری AMA پیشی گرفته اند. در میان این سوارکاران استثنایی، نام هایی مانند مایک بالدوین، ریچ شلاچتر، دیل کوارترلی، دیوید سادوسکی، جان بتنکورت، جرالد روتمن، اسکات گرین وود و دیگران وجود داشت که بر جذابیت طرفداران افزودند و اثری پاک نشدنی در تاریخ این رویداد بر جای گذاشتند.

لودون به خاطر فضای وحشی که این رویداد را در بر می گرفت، شهرت پیدا کرد. سواران در جنگل های اطراف پیست اردو زدند و وقتی خورشید غروب کرد دیوانگی شروع شد. یک منطقه خاص از کمپینگ اطراف پیست معروف به «تپه حیوانات» به خاطر اتفاقات وحشیانه‌اش، مانند سوختن ماشین و موتور سیکلت، مسابقه موتور سیکلت در تپه خاکی، و آتش بازی، گاهی اوقات به یکباره، شهرت پیدا کرد. چوب های دینامیت به راه افتادند و تمام محوطه پیست را به لرزه درآوردند و در ساعات اولیه صبح، جنگل های پر از دود حس صحنه ای از فیلم «اکنون آخرالزمان» را به خود گرفت.

با افزایش سریع محبوبیت نسکار در دهه 1980، اولویت برای صاحب پیست برگزاری یک رویداد نسکار بود. پارک موتور اسپورت قدیمی Bryar در نهایت تغییر کاربری داد تا راه را برای ساخت جاده سریع‌السیر نیوهمپشایر در سال 1990 باز کند. در حالی که مکان جدید NASCAR امکانات پیشرفته‌ای را به همراه داشت، اما به معنای از دست دادن برخی از جذابیت‌های سنتی لودون و از دست دادن آن بود. شخصیت و جمعیت به مسابقات شروع به کاهش کرد. با ادامه سریع‌تر شدن سوپربایک‌ها و پایان هفته سوپربایک AMA پس از سال 2001، ایمنی پیست بیشتر به یک مسئله تبدیل شد. در حالی که مسابقات باشگاهی در تعطیلات آخر هفته سنتی ادامه داشت، تمرکز دوباره به رالی بازگشت، همانطور که در روزهای اولیه مسابقات بود. رویداد.

میراث لاکونیا

رالی موتور سیکلت لاکونیا تأثیر اقتصادی قابل توجهی بر آن منطقه از نیوهمپشایر داشته است و به یکی از مشارکت کنندگان اصلی صنعت گردشگری منطقه تبدیل شده است.

امسال، هفته موتورسیکلت لودون کلاسیک و لاکونیا صدمین سال خود را جشن می گیرند (چند سال در طول جنگ جهانی دوم از دست رفتند). این رویداد از آغاز فروتنانه خود به عنوان تورهای کولی راه طولانی را پیموده است و از یک تاریخ پرفراز و نشیب جان سالم به در برده و عنوان قدیمی ترین رالی موتور سیکلت جهان را به خود اختصاص داده است. برخی می آیند تا با برترین اتومبیلرانی حرفه ای جاده کشور در Loudon Classic رقابت کنند، برخی برای سوار شدن بر «کانک» و لذت بردن از کوه های سفید نیوهمپشایر، و برخی فقط برای مهمانی در ساحل Weirs آمده اند. تنها چیزی که همه آنها مشترک هستند و باعث شده مردم برای یک قرن به اینجا بیایند، اشتیاق و حس اجتماعی است که موتورسواری تجسم می کند.