معرفی اجزای تشکیل دهنده کلاه کاسکت و استاندارد ها

معرفی اجزای تشکیل دهنده کلاه کاسکت و استاندارد ها

کلاه کاسکت یکی از مهمترین ابزار تجهیزات ایمنی هر موتورسواری است که در برابر ضربات ناشی از سقوط یا تصادفات محافظ میکند و نقش بسیار مهمی در کاهش صدمات دارد یک کلاه کاسکت استاندارد می تواند تا حدود بسیاری از جراحات سر را بکاهد.

 

 ساختار کلاه کاسکت

یک کلاه موتورسیکلت از چهار لایه اصلی تشکیل شده است:

 

۱. پوسته بیرونی (Outer Shell)

این لایه اولین خط دفاعی در برابر ضربات است و معمولاً از مواد مقاوم مانند ترموپلاستیک، فایبرگلاس، کربن فایبر، یا کولار ساخته میشود. پوسته بیرونی انرژی ضربه را در سطح گستردهای توزیع کرده و از ترکخوردگی جلوگیری میکند.

 

۲. لایه جذبکننده ضربه (Impact-Absorbing Liner)

این بخش از فوم پلیاستایرن منبسطشده (EPS) ساخته میشود و وظیفه جذب انرژی ضربه و کاهش انتقال آن به جمجمه را بر عهده دارد. ضخامت و چگالی این لایه بر اساس استانداردهای ایمنی تعیین میشود.

 

۳. لایه راحتی و پدهای داخلی (Comfort Liner)

پدهای نرم و قابل شستشو که تماس مستقیم با سر دارند. این لایه معمولاً از مواد ضدحساسیت و دارای منافذ تهویه ساخته میشود تا گردش هوا را بهبود بخشد.

 

۴. سیستم نگهدارنده (Retention System)

بند زیر چانه (Chinstrap) که کلاه را محکم روی سر ثابت نگه میدارد. این بندها اغلب مجهز به قفلهای سگکدار یا مکانیزمهای چرخشی مطابق با استانداردهای ایمنی هستند.

 

۵. ویزور (Visor)

محافظ شفاف یا رنگی که از چشمها در برابر باد، حشرات، و اشعه UV محافظت میکند. برخی ویزورها ضدخراش و دارای پوشش ضدمه هستند.

 

 استانداردهای ایمنی کلاه کاسکت

استانداردهای ایمنی تعیینکننده کیفیت و عملکرد کلاهها هستند. مهمترین آنها عبارتند از:

۱. استاندارد DOT (ایالات متحده)

این استاندارد توسط وزارت حملونقل آمریکا تعیین میشود و حداقل الزامات ایمنی را شامل میگردد. تستهای DOT شامل مقاومت در برابر نفوذ، جذب ضربه، و استقامت بند زیر چانه است. کلاههای دارای برچسب DOT باید در دمای بالا و پایین پایدار بمانند.

 

۲. استاندارد ECE 22.06 (اتحادیه اروپا)

نسخه بهروزشده استاندارد ECE 22.05 که در سال ۲۰۲۳ اجرایی شد. تستهای ECE شامل ضربههای زاویهدار، مقاومت در برابر کشش بند، و ارزیابی میدان دید است. این استاندارد برای فروش کلاهها در اروپا اجباری است.

 

۳. استاندارد اسنل (Snell M2020)

یک استاندارد داوطلبانه و سختگیرانهتر که توسط بنیاد اسنل توسعه یافته است. تستهای اسنل شامل ضربات مکرر روی نقاط مختلف کلاه و بررسی نرخ انتقال نیرو به سر است. این استاندارد اغلب در کلاههای مسابقهای استفاده میشود.

 

۴. استاندارد شارپ (SHARP – انگلستان)

این سیستم رتبهبندی ۱ تا ۵ ستاره دارد و عملکرد کلاه را در سرعتهای مختلف ارزیابی میکند. تستهای شارپ شامل ضربات زاویهدار و تحلیل دادههای کامپیوتری است.

 

۵. استاندارد FIM (فدراسیون بینالمللی موتورسواری)

مخصوص کلاههای مورد استفاده در مسابقات رسمی مانند MotoGP. این استاندارد تستهای شدیدتری روی مقاومت در برابر سایش و نفوذ اجسام تیز انجام میدهد.

 

انواع کلاه کاسکت موتورسیکلت

 

۱. کلاه فول-فیس (Full-Face) یا فک ثابت

پوشش کامل سر، چانه و صورت. این نوع کلاه بیشترین محافظت را در برابر ضربه و عوامل محیطی ارائه میدهد. مناسب برای سرعتهای بالا و مسیرهای بینشهری.

مزایا: محافظت عالی، کاهش نویز باد، امکان نصب بلوتوث.

معایب: وزن بیشتر، محدودیت میدان دید برای برخی کاربران.

۲. کلاه مودولار (Modular) یا فک متحرک

طرحی ترکیبی با قابلیت بازشدن قسمت چانه. مناسب برای افرادی که به دسترسی سریع به صورت نیاز دارند (مانند استفاده از عینک).

مزایا: انعطافپذیری، تهویه بهتر.

معایب: وزن بالاتر نسبت به فول-فیس و احتمال ضعف در اتصال قطعات پس از سالها استفاده.

 

۳. کلاه اُپن-فیس (Open-Face)

فاقد محافظ چانه. معمولاً همراه با عینک یا محافظ صورت استفاده میشود. محبوب در بین رانندگان اسکوتر و موتورهای کلاسیک.

مزایا: سبکی، میدان دید وسیع.

معایب: محافظت کمتر در برابر ضربات فک و صورت.

 

۴. کلاه نیمها (Half-Helmet)

پوشش تنها نیمه بالایی سر. سبکترین نوع کلاه اما با کمترین سطح ایمنی. بیشتر در ایالات متحده رایج است.

 

۵. کلاه آف-رود (Off-Road)

طراحی شده برای موتورسواری در مسیرهای خاکی. دارای سایبان بلند، فضای بیشتر برای عینک، و سیستم تهویه پیشرفته.

 

مواد اولیه ساخت کلاه

 

۱. ترموپلاستیک (ABS)

ارزانترین و پرکاربردترین ماده. مناسب برای کلاههای معمولی اما وزن نسبتاً بالایی دارد.

 

۲. فایبرگلاس

ترکیبی از الیاف شیشه و رزین اپوکسی. تعادل خوبی بین وزن، استحکام و قیمت ارائه میدهد.

 

۳. کربن فایبر

مادهای سبک و فوقالعاده مقاوم که در کلاههای حرفهای استفاده میشود. هزینه تولید بالاست.

 

۴. کولار (Kevlar)

مقاوم در برابر پارگی و ضربات نافذ. اغلب در ترکیب با فایبرگلاس بهکار میرود.

 

برندهای مطرح تولیدکننده کلاه کاسکت

 

۱. شویی (Shoei – ژاپن)

از پیشگامان صنعت با کلاههایی مانند RF-1400 و X-Spirit III. تمرکز بر ترکیب وزن سبک و تهویه عالی.

 

۲. آرای (Arai – ژاپن)

شناختهشده با کلاه RX-7V و فلسفه ساخت دستی. استفاده از پوستههای چندلایه برای جذب انرژی بهینه.

 

۳. ایجیوی (AGV – ایتالیا)

محبوب در میان اسطورههایی مانند والنتینو روسی. مدل Pista GP RR با استاندارد FIM برای مسابقات.

 

۴. اچجیسی (HJC – کره جنوبی)

ترکیب قیمت مناسب و کیفیت. مدل RPHA 11 برای مسیرهای شهری و بینالمللی.

 

۵. بل (Bell – آمریکا)

نوآور در فناوریهای مانند MIPS. کلاه Race Star Flex برای موتورسواران حرفهای.

 

۶. شارک (Shark – فرانسه)

طراحیهای آیرودینامیک و سیستم Evo-One بدون قاب داخلی.

 

نکات انتخاب کلاه کاسکت مناسب

 

۱. اندازه و تناسب: کلاه نباید فشار موضعی ایجاد کند یا بیش از حد شل باشد. اندازهگیری دور سر با متر دقیق ضروری است.

۲. تأیید استانداردها: ترجیحاً کلاهی با بیش از یک استاندارد (مثلاً DOT + ECE).

۳. وزن: کلاههای سبکتر خستگی کمتری در سفرهای طولانی ایجاد میکنند.

۴. تهویه: تعداد و موقعیت دریچههای هوا بهخصوص برای مناطق گرمسیر مهم است.

۵. امکانات جانبی: قابلیت نصب بلوتوث، جایگاه عینک، و قابلیت تعویض آسان ویزور.

 

نتیجهگیری

انتخاب کلاه کاسکت موتورسیکلت یک تصمیم حیاتی است که مستقیماً بر ایمنی و جان شما تأثیر میگذارد. همیشه کلاهی را انتخاب کنید که حداقل استانداردهای ایمنی منطقه شما را داشته باشد و از برندهای معتبر خریداری شود. به خاطر داشته باشید که کلاههای ارزانقیمت ممکن است در تستهای واقعی عملکرد ضعیفی داشته باشند. سرمایهگذاری روی یک کلاه باکیفیت، در واقع سرمایهگذاری روی حفظ سلامت و زندگی شماست.